شعرهای حسن خلجی

حالم بد است مثل زمانی که نیستی ! دردا که تو همیشه همانی که نیستی !   وقتی که مانده ای نگرانی که مانده ای وقتی که نیستی نگرانی که نیستی !    عاشق که می شوی نگران خودت نباش عشق آنچه هستی است نه آنی که نیستی !   با عشق هر کجا بروی حی و حاضری دربند این خیال نمانی که نیستی !   تا چند من غزل بنویسم که هستی و تو با دلی گرفته بخوانی که نیستی !   من بی تو در غریب ترین شهر عالمم بی من تو در کجای جهانی که نیستی ؟    غلامرضا طریقی شعرهای حسن خلجی...

شعر ها بی جهت پیچیده اند.  . .  تو خلاصه ی تمام تغزل های جهانیباید اعتراف کنم ...تو فلسفه ی زیستنی نفس کشیدن بهانه است ...تنها که شدی ترانه را می فهمیاین حسرت عاشقانه را می فهمی این بغض برای گریه ام کافی نیست! تنها که شدی بهانه را می فهمیتعاریف را به هم نزن  . . .یقین دارم تو پاداش تقدسی فقط تعاریف را حیران نکن اندیشه را فلسفه راشعر راو زیبایی را . . . هرچندازتو دل بریدن کارسختی ستیک شاعر دل مرده در صد درد پنهان اصلا نمی خواهم بدانی غصه دارم بارانی ام مثل خيابان هاي گیلان بعد  راهی  شدنت  تیربه قلبم  زده ای رفتنت زخم بزرگی ست به اندازه ی آآآآهساعت ،،هفت،،که شد ثانيه ها دق كردند درد یعنی غم خودرا به غزل گفتم و ماه حسن خلجی شعرهای حسن خلجی...

هوای بی تو مرا می کشدبه تنهایی

من و خیال تو و این هوای دریایی

 

می کشم تورا گاهی درخیال خود زیبا

آدمم  و می دانم از  تبار  حوایی

 

حسن خلجی

 

شعرهای حسن خلجی...